Ziva wordt een dagje ouder.

Spondy helpt mijn hond. 

Twee jaar geleden merkte ik dat Ziva niet meer explosief het water in dook, eigenlijk helemaal niet meer het water in wou waar zij altijd te water ging. Dat was een beschoeiing waar ze het water vanaf 40 cm hoogte in moest springen en door een opstapje die we gemaakt hadden het water uit moest klimmen. Best belastend maar mijn gezonde mechelaars konden dat allemaal prima en met plezier. In de agility zelf was niks te merken aan haar , ze was niet langzamer geworden en tikte geen latjes, ze liep niet mank na een wedstrijd en ze liep nog steeds top 3 plaatsingen. Ze had zich net wederom voor het WK Belgische herders in Griekenland geplaatst.

We gingen naar Anneke om advies, zij is nu al meer dan 20 jaar onze Holistische Dierenarts, en zij constateerde toch wat problemen en pijn bij Ziva in har rug. Met advies voor foto’s bij de specialist en wat behandeling tegen de pijn zijn we bezorgd naar huis gereden. We  hebben meteen een afspraak bij de specialist gemaakt in Putten. Helaas, spondylose achter en beginnende spondylose tussen haar schouderbladen. Dit verklaarde waarom ze zoveel pijn had laten zien bij Anneke. Met pijn medicamenten konden we, als dat echt moest, nog wel een tijdje wedstrijden lopen maar dan zou haar conditie dermate verslechten dat ze korter plezier in haar leven zou hebben. De keuze was gemakkelijk. Ik heb haar meteen uit de sport gehaald, de WK werd afgemeld en we houden haar nu in conditie door te gaan zwemmen waar ze het water in kan waden en gewoon lekker te wandelen. Springen is uit den boze. Om haar te ondersteunen was ik al aan de Puur Trauma begonnen. Een druppel die ik vaak toe pas bij de honden. Na intensief sporten vallen of stoten en als ze wat pips zijn krijgen ze deze druppels meteen.

Na haar kwartaal controle bij Anneke wees ze mij er op dat ik ook Ziva kon ondersteunen met de Puur Spondy.  Ja, dat was stom van mij, waarom had ik daar niet zelf aan gedacht. Snel de Puur Spondy besteld en nu krijgt Ziva de Spondy druppels dagelijks. Ik denk dat ze haar wel helpen, ze reageerde na twee weken wat enthousiaster bij de wandeling als eerder die maand.

Ik hoop dat ik Ziva nog lang en gelukkig bij mij mag houden, ze is mijn soulmate en als ik het haar zo gemakkelijk en fijn kan maken dan doe ik dat uiteraard. Nu kan ze nog steeds mee op vakantie, in de bergen wandelen en in de beekjes zwemmen. De agility mist ze niet echt, ze rent ziels gelukkig en speels door de trainingshal met haar bal maar neemt zelf  geen hindernissen.

Kom op Ziva, wij gaan nog lang plezier met mekaar maken.