Maandelijks archief: januari 2018

Introductie Tom en Alice voor het WK FMBB Agility.

FMBB 2018 WK in Slovenië.

Mijn naam is Tom Stricker,

op dit moment hebben wij 3 mechelse herders, Alice, Ziva en haar halfzus Dayzee en één Manchester terriër genaamd, BATty.
Ik heb met Katja een Hondenschool in Almere waar wij wekelijks agility training  geven.

Ik mag dit jaar weer aan het WK voor Belgische Herders mee doen met onze 12 jarige Alice Dawn of Blazing Amber. Alice is door ons gefokt en een kind van Francoise le Serviteur Puissant en Twister van Quirijnen. Het is de negende keer dat zij gekwalificeerd is voor dit WK. Alice wil graag haar enige broer Ace- Bandit eren met dit WK, Ace heeft ons vorig jaar onverwacht verlaten.

Ik ben heel trots op het feit dat Alice met deze hoge leeftijd nog zo fit is om mee te kunnen doen met de jonge honden, ik ben er zeker van dat het door de producten komt die Alice al van jongs af aan krijgt zoals de Puur Muscle Mass en Doils Vital Olie. Alice kreeg vroeger omdat zij een behoorlijk stressig en reactief type is de Puur Rust dagelijks en de Phytonics Stress op wedstrijden om haar te ondersteunen in de sport, zonder deze producten denk ik niet dat ze zo hoog gekomen zou zijn. Nu ze wat rustiger in haar koppie is geworden en de  anti stress producten niet meer nodig heeft, merken we dat ze veel baat bij de Cholodin tabletten heeft. Deze zorgt ervoor dat ze geen last van haar ouderdom verschijnselen heeft in haar koppie. Ze is nog steeds heel goed bij en kwiek. Alice wordt op sportmedisch vlak ondersteund door Anneke Schellingehout van Jyoty. Anneke zorgt ervoor dat we  voortijdig grote blessures kunnen voorkomen door minstens  twee keer per jaar een sporthonden keuring te geven. Mochten er  op andere momenten problemen zijn dan staat Anneke klaar om Alice te behandelen zodat  Alice weer snel goed in haar vel zit.

Door Alice haar agility ervaring is het een genot om met haar te lopen, je hoeft haar niets twee keer uit te leggen. Zij gaat lekker op het WK vlammen.

Sinds 2002 heeft bij ons  het agility virus toegeslagen, Katja is begonnen met Kyra en toen zij de derde agility hond Alice aan het opleiden was heb ik Kyra en daarna Franny overgenomen. Ik heb zelf al aan diverse internationale wedstrijden deelgenomen met Franny en Alice. Diverse European Opens, Luxemburg opens en WK Belgische Herders van de FMBB zijn enkele hoogtepunten voor Franny, Alice en mijzelf.

Vier jaar geleden had ik mij voor het eerst geplaatst voor het WK FMBB in Finland met Alice maar ik moest mij afmelden daar het tijdstip in juni zeer slecht uitkwam voor mijn werk. Drie jaar geleden mochten we naar het WK in Tsjechië, maar helaas is Alice voor de eerste wedstrijd dag door een tunnel geblesseerd geraakt aan haar knie. Daarna heeft ze nog met mij in Frankrijk en Duitsland gelopen op het WK FMBB. Alice is misschien niet meer de snelste maar ze is er klaar voor een staat weer te popelen van ongeduld. Laat het WK nu maar komen.
Ik hoop met Alice de finale te halen en een hele leuke sportieve tijd in Slovenië tegemoet te gaan met het Nederlandse team en dat ik weer mag genieten van alle beste Belgische Herders in de Agility sport uit alle delen van de wereld.

Kijk ook hier www.blazing-amber.nl voor meer informatie over onze honden.

BATty, the Manchester terriër.

BATty, the Manchester terriër.

Kennelnaam, Express Speedy z Vejriho hnízda.
(BATty staat voor Blazing Amber Terriër en slaat ook op haar vleermuis oren. Onze honden school heet namelijk Blazing Amber Training.)
BATty kwam vrij onverwacht ons huis binnen.
Ik stond al een aantal jaar op de lijst voor een Parson Russel terrier, ik wou namelijk een kleiner hondje erbij naast de drie mechelaren die nu nog hadden. Eindelijk werd het nestje geboren waar ik op wachtte van een agility hond die ik kende, maar het was maar één pupje. Voor mij zat er niks bij. Ik ging dus op zoek naar een Parson . Via mijn vrienden op facebook informeerde ik en kwam ik steeds meer te weten of zijn gedrag, nog meer als ik al eerder wist en vooral het feit dat de hond juist van nature uit luid moest blaffen beviel me steeds minder. Ze zouden hard moeten zijn en onverbiddelijk doorgaan met de aanval op een vos of iets dergelijks. Dit leek met toch niet zo een goed idee met de Mechel meiden is huis. Ik heb namelijk nog drie Mechelse herder teefjes en nog een extreem exemplaar erbij in het klein, nou dat was misschien wat heftig.
Ineens kwam op de Facebook pagina van een Tsjechische vriendin een vreselijke schattige foto. Wat is dat!??? Dit pupje zocht een huisje, ze was geannuleerd door een Italiaanse koper en mocht volgende week het nest verlaten. Ik ben meteen gaan uitzoeken wat de eigenschappen van een manchester terriër zijn, via Google en via vrienden op FB weer nieuwe MT vrienden gevonden die meer konden vertellen over het ras en ook de bloedlijnen kenden van de ouders, allemaal gaven groen licht voor dit pupje. Ik zag video’s van haar moeder en oom in de agility en was verkocht. Ik maakte contact met Veronica Tobolkova, haar fokker en we PB over en weer in gebrekkig Engels. Ik zocht op internet de gezondheids eisen en onderzoeken en verzekerde mezelf dat het met de FCI papieren goed zat . Deze FCI erkenning is nodig als ik later met haar in de agility op een Wereld Kampioenschap wil uitkomen. De laatste horde moest nog genomen worden, speelt ze? Apporteert ze? Dus Veronika maakte een video van de 4 pups tijdens spel, en dat ze een sok weg gooide en de pups er samen achterna gingen en terug brachten, ze deed sjor spelletjes voor me met het pupje en ik was helemaal verkocht. Ik kom haar halen zei ik en drie dagen later zaten we in de camper richting Tsjechië. ( 1000 km enkele reis)
Ik was nog op tijd om het hele nestje te zien en ik vond ze geweldig, moeder was sociaal en open, oma was er ook bij en zij lag heerlijk op mijn schoot te snurken. Terug naar huis met een inie mini hondje, sneeuwstormen onderweg trotserend was het al duidelijk dat we gauw een jas moesten kopen voor haar onderweg langs de snelweg. Inmiddels heeft ze er meer als ikzelf.
Ze heeft ons hart gestolen.
Ik ben haar gaan trainen als een mechelaar, Ik ga agility met haar doen. Dus veel puppie spelen, balance oefeningen en korte denk spelletjes, zij heeft haar aanpassingen. Je hebt toch dat terriër trekje, af en toe kijkt ze je aan en dan mag je het mooi zelf doen. Ik weet haar er altijd wel weer van te overtuigen dat ze uiteindelijk toch doet wat ik van haar wil en ze dan denkt dat ze het zelf verzonnen heeft. Je moet een terrier toch wat foppen heb ik geleerd. Ze doen het niet voor jou, ze doen het zoor zichzelf. Het is een klein hondje, daarin verschilt ze dus van de mechelaren, ze blijft dichter bij je werken en van je af sturen kost meer tijd om aan te leren. Ze is met running contacts bezig in de agility en het sturen gaat al enorm leuk en snel.
Ik beleef elke dag als een avontuur, ze steelt ieders hart, is al een beroemdheid op het agility veld, ze is een diva, ze is niet keihard, ze is gevoelig maar kan ook heel stoer zijn. Ik vind het fijn dat als ik aan geef dat iets echt niet kan ze dat accepteert. Dit gedrag voorkomt dat ze in grote problemen komt met de Mechel meiden. Als één van hun aangeeft dat ze te ver gaat luistert ze ook en gaat ze niet over hun grenzen heen. Dit is wel nodig, ze is immers kleiner. Nu een 7 kilo en 37 cm hoog en ingeschreven voor haar eerste show in Eindhoven, ik ben benieuwd welke avonturen we met haar gaan meemaken.
BATty heeft een eigenown facebook page,

En een eigen Youtube kanaal.
Ik heb een Hondenschool, gespecialiseerd in Pups, balance en controle training , pre agility en wedstrijd agility training en coaching. http://www.blazing-amber.nl


ENGLISH:
(BATty stands for Blazing Amber terriër and about her bat ears. Our dog school is called Blazing Amber Training.)
Batty came rather unexpectedly in our House.
I was on the list for a number of years for a Parson Russel terriër, I wanted a smaller dog in addition to the three Malinois that we have. The litter was finally born of an agility dog I knew, but it was only one puppy. There was none for me. So I went looking for a Parson. My friends on facebook informed me and I came to know more and more of his behavior, even more as I previously knew and especially the fact that the dog had to bark out loud just naturally pleased me less and less. They would have to be hard and inexorably proceed with the attack on a Fox or something like that. This seemed to me not so a good idea with the Mali girls her at home. I already have three Belgian Malinois females and another copy of that in a small size, well that was maybe too much.
All of a sudden on the Facebook page of a Czech girlfriend an awfully cute picture was posted. What is that!??? This puppy was looking for a home, she was cancelled by an Italian buyer and would next week leave the nest. I immediately started to find out more about the Manchester Terrier, through Google and through friends on FB I found more new MT friends that could tell about the breed and also the blood lines and they knew the parents, all gave green light for this puppy. I saw videos of her mother and uncle in the agility and was sold. I made contact with Veronica, her breeder and we talked over and over again in poor English. I searched on the internet about the health requirements and assured myself about the FCI papers. This FCI recognition is necessary if later with her we would manage a World Championship. The final hurdle was yet to be taken, does she plays with her owner? Retrieve a toy? So Veronika made a video of the 4 pups during play time, and that they are playing with a sock she threw away. Together the pups went and brought it back, she did tug games for me with the puppy and I was completely sold. I’ll come and get her I said and three days later we were in the camper direction Czech Republic. (1000 km one way)
I was still on time to see the whole litter and I found them to be great, mother was open and social, grandma was there too and she lay on my lap and slepte. Driving back home with a mini dog, snow storms on the way-defying it was already clear that we had to buy a coat for her soon on the road along the highway. Meanwhile, she has more coats than I do.
She has stolen our hearts.
I am going to train as a Malinois, I’m going to do agility with her. So we did many puppy play times, balance exercises and short think games, she has her adjustments. You have that terriër caracter, occasionally she looks smug at you and then you can do it yourself. I know its my job to convince her to always eventually do what I want and let her think that its her idea. I have a terrier. They don’t do it for you, they do it to please themselfs. It is a small dog, this so differs from the malinois, she remains closer to you to work and send away takes more time to learn. She is learning running contacts in agility and it is fun and fast.
I experience every day as an adventure, she steals everyone’s hearts, she is already a celebrity on the agility field, she is a diva, she is not rock hard, she is sensitive but can also be very tough. I like that if I tell her somethins is really not ok, she can accept that. This behavior prevents her from getting in big trouble , with the Mali girls. If one of them indicates that she has gone too far, she listens and accepts it. This is really necessary, she is so much smaller. Now she is 7 kilo and 37 cm high and enrolled in her first show in Eindhoven, I’m curious what adventures we experience with her.
Batty has her own facebook page
And her own Youtube Channel. Vlog:
I have a dog school, specializing in Puppies and agility, balance and control training, pre match agility training and coaching. http://www.blazing-amber.nl

Blazing Amber Team weer met twee honden op het WK.

In    december 2017 was de derde en laatste agility selectie voor het WK Belgische Herders van de FMBB 2018. Ik liep deze wedstrijd niet met Ziva, zij stond na twee selectiewedstrijden gelukkig veilig voor plaatsing en een welverdiende werkvakantie naar Zuid Africa nam even mijn tijd in beslag. Tom stond er met Dayzee beter voor als met Alice en we hadden de hoop dat Dayzee nog één goed rondje neer zou zetten om zich te kunnen plaatsten voor het WK, gezien haar snelheid vonden we zelf dat zij van de twee honden waarmee Tom loopt de meeste kans maakt op resultaten en  snelheid op het WK zelf. De laatste wedstrijd was weer heel spannend voor veel mensen, hier worden de laatste punten verzameld en het kan er soms verrassend aan toe gaan met de totaalstand aan het einde van de dag. Zo ook voor Alice en Tom, Alice liep weer zeer stabiel en haalde zelfs podium met haar krasse oude  honden pootjes. Zij belandde hierdoor op een 5e plaats in het klassement, Dayzee ver achter zich latend. Ziva bleef veilig op haar 2e plaats steken en zo mochten Tom en ik ons weer gaan opmaken voor een geweldig WK in Ajdovščina, Slovenia. 23.04.2018 tot 29.04.2018.

We gaan er een hele leuke week van maken met het team, de voorbereidingen zijn al begonnen. Op naar een fit 2018 voor baas en hond.

We zijn met het WK team ook een hele leuke wedstrijd aan het voorbereiden, de benefietwedstrijd op 10 maart. Deze is altijd heel gezellig, dit keer gaan we een deel teamwedstrijd doen en alle klassen mogen mee doen, van groot tot heel klein van jong tot oud. Bij deze benefietwedstrijd hoort natuurlijk ook een verloting, we hebben van de Firma Agility tunnel een hele goede tunnel kado gekregen, een “Ultra Grip”, dit is het laatste in ontwikkeling voor veilige tunnels, met dikke stevige antislip wanden glijdt je hond hierop niet uit. Wij zelf hebben al 12 jaar het oudere model, “grip und colour” in intensief gebruik en die bewijst maar steeds weer wat Duitse kwaliteit betekent. Kilk voor meer informatie 

of klik  hier voor de Facebook pagina over de benefiet en het WK zelf.

Je zal je misschien afvragen, waarom neem je een hond van 12 jaar mee naar een WK, dat antwoordt is heel simpel, omdat ze nog steeds fit genoeg is om de rest van het deelnemersveld te verslaan, ook de jonge honden. Ze heeft het verdiend. Ze krijgt extra aandacht in de vorm van de Cholodin voor haar ouderdoms verschijnselen, ze heeft haar hele leven de Muscle mass en Doils Vital olie gekregen allemaal van NML Health, en ze krijgt hoogwaardig voer van Prins Diervoeding, voor sporthonden en de laatste jaren voor senior aangepast. Haar lijf is nog enorm fit. Een aantal jaren geleden raakte ze geblesseerd aan haar knie en we lieten foto’s maken van knie, heupen en rug. De dierenarts was zo verbaasd over haar gestel dat ze nog eens naar haar leeftijd vroeg. Tijdens de revalidatie raakten we bekend met de SWIT Electro  magnetveld Therapie mat, deze heeft zeker bijgedragen aan haar sterk herstel dat haar nog jaren agility plezier erbij verschafte, iets wat we nadat de blessure plaatsvond niet hadden gedacht.